Tijd glipt door je vingers
Een jaar geleden werd alles anders. Sindsdien maken we niet veel nieuwe dingen meer mee en dat maakt dat de tijd sneller lijkt te gaan. Deze overdenking komt van Hestia Brederode. Ze werkt als afdelingsmanager in een afdeling met 40 medewerkers, bij Dienst Justis, de screeningsautoriteit van het ministerie van Justitie en Veiligheid. Wonen doet ze in het centrum van Utrecht en werken nu ook en heel af en toe in Den Haag.
Bloggen en vloggen
Twee jaar geleden wist ze zich ‘los te scheuren’ van haar voormalige werkgever de Rechtspraak. Hestia: ‘Ik was met mijn hart verbonden aan die organisatie en het was daarom ook zeker geen gemakkelijke beslissing. Maar voor mijn eigen ontwikkeling en persoonlijke groei was het goed om een stap te zetten. Ook dat is vitaliteit.’ Ze startte bij Justis en voelde dat dit de juiste beslissing was. En toen kwam corona. Hestia voelde dat ze iets moest doen om in contact te blijven met haar afdeling en ging bloggen en vloggen. Heel persoonlijk. Ze vertelde wat ze meemaakte en liet haar kwetsbaarheid zien. ‘De medewerkers vinden het heel leuk’, vertelt Hestia.
Minder nieuwe dingen
Eind vorig jaar schreef ze naar iedereen: ’De afgelopen weken merkte ik dat de maanden voor mijn gevoel door mijn vingers zijn geglipt. Het is zo enorm snel gegaan. Ik hoorde eens dat de tijd, naarmate je ouder wordt, sneller gaat en vroeg me af waar dit in zit. Het blijkt dus voor een deel te komen, doordat de meeste mensen gedurende het leven steeds minder nieuwe dingen gaan ervaren of doen. Waar je als kind zo goed als elke dag nieuwe dingen beleeft en ontdekt, wordt dat wanneer je ouder bent steeds minder. En in deze rare tijd nog minder.’ Een filosofische overdenking. Ze zag dat meer mensen het moeilijker kregen in de wintermaanden en ze zat er zelf ook een beetje doorheen eind januari.
Accepteren
Hestia: ‘Ik heb leuk werk, ruimte, een goed huis en een groot sociaal netwerk. En dat waardeer ik enorm. Maar op dat moment voelde ik me minder goed. Ik accepteerde dat het even zo was. En dat was de belangrijkste stap.’ Ondanks het feit dat het op sociaal emotioneel gebied even wat minder goed ging, wist ze fysiek fit te blijven door veel te wandelen en vaak op haar racefiets te springen. De afgelopen tijd is ze in haar werk met vitaliteit bezig geweest door medewerkers bewust ruimte te geven om zelf aan te geven wat ze nodig hebben om fit te blijven en verbinding te houden met het eigen team en het werk. Daarvoor geeft ze veel ruimte. Hestia: ’ik moedig ze aan om tussendoor boodschappen te doen of een wandeling.’
Cadeautje
‘Met mijn MT-leden heb ik elke week een overleg. Soms kletsen we daarin ook gewoon. Over alledaagse dingen. Niet over werk. Dat waarderen ze ook echt. Ik heb geïnvesteerd om verbinding te zoeken met de mensen. Er zijn interactieve online bijeenkomsten georganiseerd waarbij mensen elkaar een cadeautje in de vorm van een compliment mochten geven, ik heb brownies per post gestuurd naar iedereen en er worden koffiemomenten georganiseerd waarin we gewoon even bijkletsen. De complimenten sessie leverde enorm veel goede energie op. Maar het allerliefst willen we elkaar allemaal graag weer echt zien, hopelijk kan dat in de nabije toekomst’, besluit Hestia.